۱۰ اشتباه در طراحی اتاق نشیمن که باید از آنها اجتناب کنید

۵. داشتن فقط یک نور اصلی

ممکن است تصویر کنید که در تصیر بالا نور طبیعی که از پنجره میتابد میتواند تمام اتاق را روشن کند و کافی است. روهان بلکر می‌گوید: «به جای استفاده از یک نور قوی از یک منبع، سعی کنید از لامپ‌های موضعی‌تر برای لایه‌بندی سطوح نور در اتاق استفاده کنید و از یک دیمر برای ارائه گزینه‌هایی برای موقعیت‌های مختلف استفاده کنید.» “دیوارکوب ها همچنین گزینه ای عالی در اتاق نشیمن به عنوان یک لایه اضافه شده به منبع نور اصلی هستند، آباژورهای رومیزی و زمینی محجوب، زیبا و بسیار کارآمد هستند.”

۶. امتحان نکردن چیدمان های مختلف برای داشتن بهترین گزینه

زمانی که یک نقطه کانونی کلیدی مانند شومینه یا درهای شیشه‌ای بزرگ دارید، چیدمان بسیار مهم است. یک اتاق نشیمن صرفاً برای تماشای تلویزیون نیست، بلکه برای استراحت و سرگرمی نیز مناسب است، بنابراین یک دکوراسیون همه جانبه با انواع مختلف صندلی که مناظر مختلف را نشان می دهد مفیدتر خواهد بود.

۷. عدم در نظر گرفتن چاپ کلاسیک با مبلمان مدرن

این یک تصور اشتباه است که چاپ های سبک سنتی و مدرنیته با هم ادغام نمی شوند.در واقع، این کار زندگی بیشتری به طرح می بخشند. یک طرح زیبای نخل عجیب و غریب مانند Salengro از Manuel Canovas با مبلمان مدرن فوق‌العاده به نظر می‌رسد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که رنگ‌ها را برای داشتن یک دکوراسیون منسجم هماهنگ کنید. حتی میتوانید آن را با تعدادی گلدان و لوازم جانبی با همان رنگ های چند رنگ کلیدی پارچه پرده به هم ببندید. .

۸- چسباندن کاناپه به دیوار

به جای چسباندن مبلها به دیوار، مبل های تک یا یک جفت خود را به وسط اتاق نشیمن با یک میز قهوه خوری بین آن دو ببرید. تقارن در اینجا رکن اصلی است، بنابراین از آن برای ایجاد فضایی تاثیرگذار با مبل ها به عنوان یک کانون بصری استفاده کنید. اگر چه زمانی که اتاق کوچک است، نزدیک کردن مبل به دیوار ممکن است منطقی به نظر برسد، اما وسط قرار دادن آن باعث بزرگتر به نظر رسیدن فضا می شود.

۹. عدم استفاده کردن قطعات قدیمی و جدید در کنار هم

وقتی صحبت از طراحی دکوراسیون اتاق نشیمن به میان می‌آید، کمی سخت است، زیرا ما ناخودآگاه به سمت مبلمان و لوازم جانبی مربوط به دورانی که خانه در آن ساخته شده است متمایل می‌شویم. با این حال، ترکیب قطعات قدیمی و جدید، اتاق را فردی تر می کند و این سبکی است که طراحان دکوراسیون داخلی مستقر در لندن، مری گراهام و نیکول سالوسن از Salvesen Graham به آن مشهور هستند. مری گراهام می‌گوید: «این میز قهوه‌خوری به سبک دهه هفتادی (بالا) را به عنوان مثال در نظر بگیرید، واضح است که این میز با بقیه طرح‌ها مربوط به دوران قبلی نیست، اما با این وجود فوق‌العاده به نظر می‌رسد و با تکه‌های برنجی عتیقه اتاق پیوند دارد.

۱۰. استفاده از فرش با اندازه نامناسب

در دوران ویکتوریایی، فرش‌ها تقریباً تمام فضای کف اتاق را پر می‌کردند. همانطور که Emma Elles-Hill، مدیر نمایشگاه در The Rug Company توضیح می دهد، آنها دقیقاً همانطور که باید استفاده شوند از آنها استفاده کردند. «بهتر است که هدف فرش خود را فراموش کنید. یک اتاق نشیمن برای نشستن راحت و ایجاد پناهگاهی در قلب خانه شما طراحی شده است، بنابراین یک فرش باید احساس کاملی را در محوطه ایجاد کند و فضا را قاب بندی کند. اگر فرش خیلی کوچک باشد، در اتاق گم شده به نظر می‌رسد، و از نظر بصری همه عناصر مختلف را می‌شکند. طرح باید به‌عنوان یک بوم پایه زیبا عمل کند و فراتر از عمق مبلمان شما جریان داشته باشد تا همه آن‌ها را به هم نزدیک کند.